Kim bir milyon ister yarışma programı halen en çok izlenen programlardan biridir. Başlıkta bu programla dilimize dolanmış bir cümledir. “Emin misiniz, son kararınız mı?” Bence 01 Kasım 2015 seçimlerini tam olarak tanımlayan bir cümledir. 07 Haziran Seçimlerinde seçmen 13 yıldır tek başına iktidar olan partiye tek başına iktidar olma, hatta başkanlık sistemi istemiyoruz demiştir. İktidar partisi de koalisyon kurmayı siyasi intiharla eşdeğer tutunca geriye kalan bir tek soru için tekrar seçime gidiyoruz.  “Emin misiniz, son kararınız mı?”

Beklenen o ki normal şartlar altında farklı bir sonuç çıkmayacağı yönündedir. Fakat şartlar normal değildir.  Araştırmalar diyor ki; seçmenler oy verme nedenlerinin %50’si fizyolojik (Doğal olarak doğrudan veya dolaylı bağlantılı), %25’i Güvenlik korkusu, %15’i Lider, %10’u da parti ve ideolojidir.  Hal böyle olunca iktidar imkânlarını ne kadar geniş kitlelere imtiyaz sağlayabilirsen o kadar çok oy alınabilir demektir. Partili, partili olmayan ayrıştırması bu sebepten olduğu anlaşılmaktadır. İktidar partili değilsen neredeyse yaşama hakkı yok. Diğer yandan en büyük sebep güvenlik olarak görünüyor. Yani sürdürülebilirlik, istikrar bozulduğunda iç ve dış güvenlik tehditlerimizin artacağı algısı çok yüksek. Her ne kadar derin stratejik dış siyasetimiz değerli bir yalnızlığa dönüşmüşse de ve iç güvenliğimiz de hiç olmadığı kadar ağır olaylar vuku buluyorsa da konu istikrarın bozulması ile ilgili olduğu açıktır.

Terör adı altıda yaşadığımız olaylar ve pisipisine kaybedilen canların çokluğu bu ülkedeki her vatandaşın yüreklerini acıtmıştır. Milli Futbol Takımımızın mucize başarısını ve sevincini bile yüreklerimizin burukluğu yüzünden yaşayamadık. Milli Takım Antrenörümüz Sayın Fatih Terim’in açıklamalarına canı gönülden katılıyorum. “Keşke bir can bile yitmeseydi de biz de dünya kupasına gitmeseydik.”  Türkiye İzlanda maçı başlamadan önceki saygı duruşunda kimlerin ıslıkla protesto ettiğini anlayamadım ama onların var olmaları bile yürek burkucudur.  Vicdanlarını bu derece karartan her ne ise anlaşılır değildir.

Dünyamız ve haliyle ülkemiz nüfus olarak ciddi bir hızla artmakta olduğunu anlıyorum, nüfus artışı kaynaklardan alınan payları daha da azaltmış olmasını da anlıyorum, ancak rekabetin usullerini ahlak dışına doğru itilmesini anlamıyorum. “Başarıya ulaşmak için her yol mubahtır” sözü adeta atasözü gibi benimsenmiş, vicdanları köreltmiştir. Öyle ki can pazarı, onur ve şeref pazarı oldukça ucuzlamış,  ahlak ve toplumsal değerlerimiz iyice zayıflamıştır. Ne yani kurulan herhangi bir birliktelik, rakiplerinin tamamını yok ettiğinde başarılı mı olmuş sayılacak. Yoksa bir kaç kişi hastalıklı egolarını mı tatmin etmiş olacak. Her iki halde de karşıt görüş bulunmadığında birlikteliğinin değeri kalmayacaktır. İşte demokrasi tam da burada devreye giriyor. Azınlıkta da olsa farklı görüşlerin de haklarının olduğunun bilinciyle, hunharca katlederek yok etmeden, aslında çoğunluğun gururla ve huzurla yaşanmasını sağlayan rejimin adıdır demokrasi. İnsanlık tarihindeki bütün anayasalar, yasalar hep hukukun işletilmesi için çoğunluk tarafından yapılmıştır fakat azınlıkların da haklarının koruyucusu ise tarih derslerinde okutulmuş, tarih boyunca örnek alınmıştır. Böylece adalet sağlanabilmiştir. Zaten adaletin olmadığı bir yerde başka neyiniz olursa olsun değeri yoktur. Başka bir zalim de size adaletsiz davranacaktır. Bir de eşitlik ilkesi var ki hukukun temel ilkesi gibidir: “Kanunlarındaki iyi veya kötü olanı yoktur, herkes için eşit uygulanıp uygulanmadığı önemlidir” Jean Jacgues Rousseau.

Vicdanları kararmışlardan olmayalım,  adaletli ve eşit davranmaya özen gösterelim. Farklılıklarımızı zenginlik olarak görelim ve ötekileştirmeyelim, hatta yok etmeye çalışmayalım. Gerisi zaten otomatik gelir. Yoksa insanlık olarak çok geç kalınmış olacak. Unutmayın sizden önce olduğu gibi sizden sonra da yaşanacak nesiller olacak.

Sevgiyle ve saygıyla kalın.

Mutlaka adil olun.

18 Ekim 2015

Gökhan Taneri VURAL 

info@gokhanvural.com

www.gokhanvural.com