Bugünkü yazımda siyasetten daha uzak bir konudan bahsedeceğim, Çocuklara yönelik cinsel istismar ve ölümleri

Her gün neredeyse ayrı bir istismar haberiyle sarsılıyoruz. Artık ne tacizler bitiyor ne de tecavüzler. Hele küçücük çocuklara yapılanlar… Ne zaman ve nasıl bu hale geldi bu zihniyetler? İnsanlara karşı yapılan bu sapkınlıklar maalesef ki son bulmuyor.

Her gün haberlerde izlediğimiz ya da çevremizden duyar olduğumuz bir olay haline gelen çocuk ölümleri, tecavüzlerinin bir sonu yok mu? Yasa mı çıkmalı? İdam mı gelmeli? Çocuklarımızı bu ruhu bozuklardan nasıl korumalıyız?

Aynı mahallede tanır olduğumuz kişilerin sapkınlıklarını, hastalıklarını önceden göremiyoruz maalesef. Günümüzde çocuklar yeterince teknoloji bağımlısı, park, bahçe bilmeden sokaklarda oyun oynamadan büyümeye devam ediyorlar. Anne-Babalarda bu şartlarda çocuğunu tek başına dışarı oynamaya göndermek istemiyor.

Cinsel istismara maruz kalmış çocuklar bu durumu ifşa etmekte zorlanmaktadırlar. Öncelikle kendimizi ve çocuklarımızı bilinçli yetiştirmeli ve kendilerini bu sapkın insanlardan korumayı öğretmeliyiz. Bizler dışarlarda otobüslerde ‘’ Oğlum-kızım bak amcanın, teyzenin kucağına otur’’ ‘’ Çok ayıp bir kere öpsün seni’’ gibi telkinlerde bulunmayı bırakarak başlamalıyız, çocuklarımız yabancıların onları öpmesinin normal olduğunu düşünmemeliler! Anne-babalar çocuklarına vücutlarındaki özel alanları anlatmalı ve kimsenin bu alanlara müdahale etmelerine izin vermemeyi öğrenmelidir. Çocuklarımızı ihmal etmemeli ve her zaman her şeyi utanıp sıkılmadan aileleriyle paylaşabilecekleri rahatlığı vermeliyiz.

İdam konusuna gelmek gerekirse; İdam çözümün yalnızca ufak bir kısmı. Bu sapkınlıkta olan kişiler toplumun bir kısmında çoğalmaya başladıkları zaman çözümün idam olmadığı görülür. Bu sapkın insanların bu hale nasıl geldiği en ince ayrıntılarına kadar araştırılmalı, anneleri babaları araştırılmalı, bununla ilgili özel hastaneler kurulmalı, farklı çözüm yolları da aranmalıdır. Bunun bir hastalık mı, bir sapkınlık mı, bir yaşam tarzımı olduğu en ince ayrıntısına kadar incelenmelidir. Hastalıksa bunun için özel metotlar geliştirilmeli. Kötü duygular içerisindeyse toplumdan uzak yerlerde çözüm aranmalıdır. İdam da küçük bir çözümdür. İdamın yanında manevi eğitim, dini eğitimi ve çocuk yetiştirme metotları konusunda toplum bilinçlendirilmelidir. Ağaç yaşken eğilir sözü hiç unutulmamalıdır.

Sevgi ve Saygılarımla