Oyundan ve spordan uzak kalan çocuklarımız, sanal ortamda tanıştıkları kahramanlar gibi olmak ve onların başarılarını elde etmek isteğiyle büyümeye başlarlar. Hızla gelişen teknoloji, gelecek için çok faydalı olabileceği gibi büyük ve tehlikeli zararlara da yol açabilir. Özellikle ergenlik dönemine girmiş erkek çocuklarımızda vücutlarını beğenmeme ve görünüşünü değiştirme çabalarını izliyoruz. Aileler bu konuda çok sıkıntılı ve çaresiz kaldıklarını sıklıkla ifade ediyorlar. Olayın başlangıç noktası, ekranda izlediğimiz karakter görüntüleridir. İster istemez çocukların beyinlerinde bu görüntünün doğru görüntü olduğu hızla yaygınlaşıyor. Vücutlarında görüntüyü ortaya çıkartacak kasların gelişimi için önce masum spor aktiviteleri gibi görünen, sonrasında kontrolsüz beslenme ile vücudu tehlikeye sokacak durumlar oluşabilmektedir. Çocukların evde ya da bir spor merkezinde yüksek ağırlıklara ve aktivitelere maruz kalması gelişmekte olan kemik ve iskelet sistemi için zarar oluşturur. Daha önce hiç görmediğimiz çocuklardaki spor sakatlıklarını görmeye başladık. Burada çözmemiz gereken bir taraftan hastalığı geçirebilmek, diğer taraftan da bir daha aynı durumla karşılaşmamayı sağlamaktır. Özellikle ergenlik dönemindeki çocuklarımızın anne ve babasında duymak istemediği ‘’…..yapma’’ sözü bizim için de geçerlidir. Spor sakatlığı bir taraftan kondüsyon yetersizliği ile olduğu gibi bir taraftan da yanlış yüklenmeyle meydana gelmektedir. Her vücudun kaldırabileceği çalışmayı yüklediğiniz sürece bir problemle karşılaşmazsınız. Bunun üzerinde bir çalışmayı uyguladığınızda önce yumuşak dokundan sonra da kemik dokudan cevap alırsınız. Bu cevap hastanın aktivitesini azaltacak ağrılardır. Eğer bu ağrıları ilaçlarla kesecek olursak o zaman tehlike iki katına çıkar. Bizi durduracak bir faktör olmadığı için kemik dokuda ödem ve stres kırığı gelişebilir. Bunlar durdurulamayan ağrılar şeklinde oluşacağından çocuklarımız anne ve babalarıyla birlikte hastanelere başvururlar. Genellikle muayene sırasında aileyle çocuk arasındaki stres görüşmeye yansır. Burada ailenin bilinçli olarak çocuğu yanlıştan kurtarmaya çabalaması çocukta ters tepki oluşturur. Bu konuda psikolojik danışmanlık alınabilir. Ama esas olayın kas ve iskelet sisteminde nelere yol açabileceğini çocukta detaylı bir şekilde paylaşmanın faydası kaçınılmaz. Çocuğun bütün bu yanlış aktivite sırasında başına gelebileceklerin ve ileriye dönük vücudunda düzeltilemeyecek sakatlıkların oluşabileceğini düşünmeye ikna etmeliyiz. Tabii bu arada bu yanlış aktivite ile beraber aynı derecede tehlikeli olan yanlış beslenme de vücudun çok önemli bir dengesini bozabileceği unutulmamalıdır. Aşırı protein alımını ve piyasada çok farklı şekilde satılan protein tozlarının yanlış kullanımında vücutta organ yetmezliğine gidecek sıkıntılar oluşturacağını çocuğun araştırmasını ve öğrenmesine ışık tutmalıyız. Artık çocuklarımız teknoloji ile zarar görebildiği kadar bunu doğru kullanarak ve doğru kaynaklara ulaşabilme imkanı sağlandığında faydalı bilgilerle kendini donatacağı da bir gerçektir.

Son söz… Hepimiz bir zamanlar çocuktuk. Biz ergenliğimizi yaşadık ama çocuklarımız henüz yaşlılıklarını yaşamadılar. Onlara ilerleyen yaşlarda vücutlarının sağlıklı olabilmesi için nelerin daha doğru olabileceğini anlatabilmek bizim annelik ve babalık sanatımız olmalıdır.