“Gül verirsen elinde gül kokusu kalır.” derler, ne güzel sözdür. “Dil ile düğümlenen diş ile çözülmez.” de öyle.

Kırsal kesimlerde yaşayanlar elbette gözlemlemiştir. Bir kayalıkta, vadide seslendiğinizde sesinizin yankısını duyarsınız. Güzel bir şey söylemişseniz yankısı da güzeldir. Kötü bir söz söylediğinizse karşılığını aynı biçimde alırsınız.

İyilik, kötülük, güzellik, çirkinlik aşağıdaysa çok çok dizinize kadar bulaşır. Eğer yukarıdan yağarsa tüm vücudunuzu kaplar.

Bu girişi yaptım, çünkü siyasetin dilinden sıdkımız sıyrıldı. Aile bireylerimizle, özellikle torunlarımız yanımızdayken haber izleyemez olduk. Yavrularımızın küfürbaz olmasından korkuyor, hemen kanal değiştiriyoruz. Bu haber kanallarından hiç inmeyenlerin, ağızlarından “din, iman, edep, ahlak, kutsal aile yapısı…” gibi parlak sözler de düşmüyor üstelik.

Özellikle iktidar kanadından ve onun kayıtsız şartsız destekçisi MHP’nin genel başkan ve sözcülerinin ağzından incitici sözler eksik olmuyor. “İlet, zillet, edepsiz, şerefsiz, adi, sürtük…” gibi çocuklarımızdan, torunlarımızdan duyduğumuzda kovalayacağımız sözleri, siyasi yaşları bile yarım asrı devirmiş koca koca adamlar kürsülerden, kameraların önünde savuruyorlar ve yazık ki yaşını başını almış insanlar onları alkışlıyor. Bu görüntüler, televizyonlar aracılığıyla evlerimize de ulaşıyor maalesef.

İnsan neden bağırır, insan neden küfreder, insan neden şiddete başvurur. Nedeni çok basit aslında. Davulu düşünelim. Davulun sesi çok çıkar. İçi boştur çünkü. Üstelik içindeki boşluk ne kadar büyük olursa sesi de o kadar gürdür.

İktidar cephesindeki siyasetçilerin atacakları başka mermi kalmadı. 20 yılı aşkın bir süredir iktidardalar, ülke yönetiminde mutlak hakimler, istediklerini yapacak güçleri de fazlasıyla var. Maalesef duvara tosladılar, çünkü ‘adalet, meşveret ve liyakati terk ettiler. Kibirlerine esir oldular, her şeyi bildiklerini sandılar. Sonuç ortada.

Söyleyecek sözler kalmadı artık, geride güzellik bırakmadılar. Kocaman bir boşluktalar şimdi. Fikir yok, icraat yok, niyet olsa da kaynak yok, üstelik kibir hâlâ dağlar boyu. İşte bu yüzden bağırıyorlar, karşılarında olan herkesi düşman gibi görüyor, saldırıyor, hakaret ediyorlar. Ellerinde tek alet olarak çekiç kaldı. Bu yüzden çevrelerindeki herkesi çivi gibi görüyorlar.

Acı gerçekleri söyleyen dostları kovdular yanlarından. Çevrelerine ne deseler alkışlayan, “Yaşa, var ol…!” diyen yalakaları doldurdular. Onlarsa efendilerinin hatalarını düzeltmek yerine üzerini örtmekle, üzerine tüy dikmekle meşguller.

Yukarıdaki bu şiddet dili kaçınılmaz olarak toplumun alt katmanlarına da yayıldı. Her yerde şiddet kol geziyor, en ufak bir tartışmada silahlar çekiliyor, insanlar öldürülüyor. Trafikte bile görülüyor aynı durum. Tıpkı ülkeyi yönetenler gibi kuralsız araba kullanıyor sürücüler. Uyarmaya kalkana, levyeyle hatta tabancayla,” Sen kimsin ulan! Sen benim kim olduğumu biliyor musun!” dersi veriyor.

İktidar kadar olmasa da muhalefette de karşılık buluyor bu dil. “Toplum bu dilden hoşlanıyor.” diyerek onlar da öfkenin şehevi lezzetine kaptırıyorlar kendilerini. Kötü olan örnek alınmaz ki…  Kötüler bizim öğretmenimiz değildir ki…

Siz bu ülkeyi yönettiklerini sananlar ve yönetmeye talip olanlar! Tarih kendini vazgeçilmez sanan sizin gibi binlercesini yolcu etti. Sizi de edecek. Bu ülke, bu ülkenin insanları sizden önce yaşadılar, sizden sonra da birlikte yaşayacaklar. Düğünlerde mutluluğu, cenazelerde acıyı paylaşacaklar.

İyilik, güzellik beklemiyoruz sizden de daha fazla çirkinleşmeyin; kötülük yaymayın üstümüze.

Unutulmaz şairlerimizden BAKİ’nin aşağıdaki mısraları rehber olsun size:

“Avaze’yi bu âleme Davud gibi sal,

Baki kalan bu kubbede bir hoş seda imiş.”

Giderken geride hoş sözler, hoş izler bırakın.

Mevlana’nın aşağıdaki sözleri küpe olsun kulağınıza.

“Sesini değil, sözünü yükselt!

Yağmurlardır yaprakları büyüten,

Gök gürültüleri değil.”

En kalbi saygılarımla…

MEHMET MAHMUT YILDIZ-ŞAHLANIŞ PARTİSİ KURUCU ve HALİ HAZIRDA GENEL  BAŞKAN VEKİLİ