Bahardan yaza geçiş gösteren hava sıcaklıkları, bizlerin aktivitesini de arttırmıştır. Uyuyan bitkilerin güneşi görmesiyle canlanması gibi bizler de evimizden çıkarak harekete geçtik. Hızla spor yapmaya, vücudumuzu zinde kılmaya ve sağlıklı olmak için benzeri aktivitelerimizi artırmaya başladık. Ancak, bu esnada travmaya daha fazla maruz kalıp özellikle yükümüzü fazlasıyla çeken dizlerimize hasar riskini de artırmaya başladık. Dizlerimiz, vücudun dengesinde çok önemli bir rol oynar. Vücudun yükünü taşınması dışında dengede de önemli görevi vardır. Kemik, bağ ve kas gruplarından oluşan diz eklemi kendi içindeki mekanik dengeyi kurar ve bu dengeyi bozacak herhangi bir travma tüm aktivitemizde sıkıntı oluşturur. Bir bölgenin dengesini sağlayan bağın hasar görmesi yükün diğer tarafa daha fazla binmesine ve sağlıklı dokunun da hasar almasına sebep olabilir. Dizdeki bağ yaralanmalarında erken teşhis ve doğru tedavi bizi kısa sürede normal aktivitemize döndürecektir. Diz bölgesine gelen travmalar öncelikle yumuşak dokuda hasar oluşturur. Sonrasında gelen travmanın şiddetine göre bağlarda ve kemiklerde hasar oluşabilir. Kemik hasarında üzerine basmak, yürümek sıkıntılı olduğu için hastamız en kısa sürede doktora ulaşacaktır. Fakat bağ yaralanması ve yumuşak doku travmasında, üzerine basabildiği müddetçe biraz daha idare edebilmek ve kötüleşirse hekime gidilir düşüncesi oluşur. Tedavinin gecikmesi anlamına gelen bu durumlarda hastada ciddi sıkıntılar oluşturabilir. Hem iyileşmenin yanlış ve gecikmiş olması, hem de uzun sürmesi hastanın huzurunu da kaçıracaktır. Özellikle yüksek enerjili spor yaralanmalarında ya da travmalarda vücudun en önemli taşıyıcısı olan dize öncelikli ilgi göstermek ve branş hekimlerince tedavisinin yapılmasını sağlamak kuraldır. Yaralanmanın durumuna göre; elastik bandaj tedavisi, elastik dizlik, bağ destekli dizlik ve özel açı ayarlı dizliklerle tedavi sağlanabilmektedir. Fakat bazen bu tip tedavi uygulamaları, cerrahiye dönebilir. Asıl amaç, ameliyatsız tedavinin olamayacağı durumlarda erken spora dönmeyi sağlamak ve yaşam kalitesini artırmaktır. Bağ yaralanmaları tedavisinde eskiden yaş sınırı varken şimdi ileri yaştaki hastalarda tedavi cerrahi olarak yapılabilmektedir. Çünkü ileri yaşta spor yapan insan sayısı hızla artarken böyle bir aktiviteden hiç kimseyi mahrum etmemek gerekir. Tedavi hastanın kondüsyonuna, yaşına, aktivitesine, yaşam sevincine ve kişiliğine göre farklılıklar gösterebilir. Yerinde duramayan, ağaçlar üzerinde bal toplayan yetmiş yaşındaki bir hastaya bağ tamiri gerekirken, yerinden kalkmak istemeyen, aktivitesi iyice yavaşlamış elli yaşındaki bir kişiye aynı şey düşünülmeyebilir. Günlük yaşam kalitesini artıracak aktivite için dizlerimiz ve bunların en önemli destekleyicisi olan bağlarımız önemlidir. İhmal edilmemelidir.